Dag 57 met nieuwe vooruitzichten.
11 mei 2015 - Bidarray, Frankrijk
Toch maar weer eens een berichtje plaatsen. Hoewel vanmorgen bepaald niet in juichstemming, heb ik toch erg goed nieuws!
Vanmorgen zou er een antwoord van de arts komen over de verdere duur van mijn opname in ZH Limoges. Uit eerdere gesprekjes had ik begrepen dat dit enkele dagen zou zijn.
Vanmorgen was mijn chirurg samen met zijn grote, eminente, niet-Engels sprekende en mij negerende baas van het hele clubje. Diverse keren gesprek onderbroken en verzocht om uitleg in Engels. Uiteindelijk heeft de verpleegkundige (die er gelukkig ook bij was) min of meer als tolk gespeeld en werd me meer duidelijk. Alleen al het "schoonkrijgen" van mijn knie met anti biotica zou nog 2 weken gaan duren. Daarnaast is mijn knieschijf een paar mm verschoven en moet teruggezet worden. Krijg je nog eens revalideren, waardoor ik in totaal zeker nog 3 weken in Limoges zou moeten verblijven.
Ik heb meteen geprotesteerd, omdat ik absoluut gek zou worden na nog eens 3 weken hier. Enige oplossing zou een akkoord van mijn verzekering zijn op een transfer naar Nederland. Hiervoor contactgegevens gekregen van ziekenhuis Limoges en deze doorgebeld aan ANWB/CZ.
Het was een lange vervelende dag vandaag, met zo'n naargeestig uitzicht op nog een paar weken Limoges.
En dan toch weer haast hilarisch klopt er vanmiddag een mevrouwtje aan van de ziekenhuisbibliotheek met de vraag of ik iets wil lezen. Nou dat wil ik wel, maar dan in Nederlands of evt. Engels. Mais non monsieur, er bestaat alleen Franse literatuur in de ziekenhuisbibliotheek.
Waarom wordt hier toch elk vooroordeel dat ik over Frankrijk had/heb weer eens bevestigd?
Laat in de middag een verlossend telefoontje van de verzekeraar gehad. De Verzekeringsarts heeft groen licht gegeven om me naar Nederland te halen. Ze zoeken nu een ZH met quarantaineafdeling dat me wil opnemen. Het Atrium is al benaderd en zal morgen waarschijnlijk reageren. Die quarantaine houdt in dat je vanuit het buitenland een week in de gaten wordt gehouden mbt uitheemse ziektes. Maar ook het gemene bacterie in mijn knie speelt hier denk een grote rol bij!?
Het vervoer zal waarschijnlijk per ambulance zijn en al mijn bagage reist dan meteen mee naar huis.
Het zal wel nog enkele dagen duren voor de terugreis, maar het idee alleen al geeft me weer een zeer positief gevoel. Ik weet dat ik ook in Nederland nog diverse weken aan het herstellen ben, maar zal me toch stukken beter voelen in een vertrouwde omgeving.
Om straks echt deze hele ellende af te sluiten ben ik nog steeds van plan om mijn reis af te maken. Wanneer dat is, is een vraagteken. Eerst maar eens goed revalideren.
En de verdere reis zal ik straks inderdaad in tranendal Limoges oppakken. Lijkt me een fijne stad om te verlaten!
Groet,
Paul.
Wat een ellende allemaal, wat zo mooi en hoopvol was begonnen, moet zo eindigen, hopelijk kun je nu snel terug naar Nederland, al is het dan wel eerst nog hier in een ziekenhuis, maar dan ben je wel in een vertrouwde omgeving en dan kan ook je family je bezoeken.
Wij wensen je nog heel veel sterkte en houd er nog eventjes de moed erin. Wat je allemaal hebt doorstaan, je bent echt een kanjer.
Groetjes Hein en Maria uit Eys.
ben blij dat je naar Nederland mag.
Als je hier bent kom ik je eens bezoeken.
Gr. Wim
Wat een lange weg moet jij gaan, je bent een echte doorzetter! ik volg je al enkele weken. Mijn man was 8 april vertrokken vanuit Marigny sur Yonne, daar hadden we een huisje gehuurd.
Hij heeft het na 10 dagen al op moeten geven, zijn voeten waren zo beurs en kapot dat het niet meer ging. hij had thuis zoveel geoefend en nooit geen last. daarom leef ik echt met je mee. ik hoop dat je vlug naar Nederland kunt gaan. Misschien ontmoeten jullie elkaar het volgend jaar. Mijn man Jan probeert het volgend jaar vast weer. Hier in Groningen zeggen we: Kop der veur!!!
Alle goeds Paul!Trijnie
Het geduld van de pelgrim wordt nog eens getest.
Gelukkig lijkt het erop dat er nu eindelijk tempo in komt en kan je nu snel naar huis.
En toch hoop ik dat deze franse ervaring je niet van je verdere pelgrimsplannen afhoudt.
Wat een verhaal zeg. Kan me voorstellen dat je helemaal gek zou worden in het ziekenhuis.
Een broodje regelen of een slaapplaats met wel of geen stempel krijgs was soms al lastig. Of een grote koffie onderweg was mooi het probleem.
Maar in een ziekenhuis redt je het niet met ons steenkolen Engels. Jij bent een sterke kerel die van doorzetten weet. Zo heb ik je leren kennen.
Wens je veel beterschap en jij gaat zeker op een ander moment he reis afmaken.
Veel beterschap, groetjes Dannis
Bij om na alle ellende ook eens positief nieuws te horen van je.
Ik neem een petje voor je af wat je allemaal hebt gepresteerd, en dan bedoel ik niet alleeen hetgeen je al gelopen hebt.
Laat ons maar weten waar je komt te liggen, ik zal je zeker komen opzoeken.
Ik vond het al vreemd dat er gisteren geen verhaal van je was, en maakte me al zorgen.
En met die knie gaat het zeker weten goed komen, met jouw positieve energie kan dat niet anders.
Groetjes Jo
na een weekje je niet te hebben gevolgd (weekje er tussenuit) en de dagen van de blog ingehaald, lees ik je lijdensweg. Chapeau voor de moed die je toont. Bij alle ellende toch ook een goed bericht mbt tot de knie, dat deze waarschijnlijk geen artrose heeft en dat dus weer volop perspectief geeft om te plannen op voortzetting op enig moment. Ik hoop dat je snel terug bent in Nederland en snel mag herstellen.
Groet, Frans
Je moet je toch doodongelukkig hebben gevoeld. Wat zal je blij zijn als je straks terug in Nederland bent en je eigen taal weer hoort. En dat je fatsoenlijk met de artsen kunt praten.
Dan zal het genezings proces wel beter gaan denk ik. Je ziet wel het gaat; niet zoals we het allemaal plannen.
Hopelijk ben je weer vlug opgeknapt. En neem geruime tijd voor te herstellen. Je bent nog jong dus de tijd voor in Santiago te komen komt nog wel.
Vele groetjes van Thea en Johan.
Ook ik vond het een beetje vreem dat er gisteren geen berichtje op blog telezen was,maar van de andere kant dacht ik ook wat moet hij steeds schrijven nu hij daar in zij uppie in dat ziekenhuis ligt. Er valt natuurlijk niks vrolijks te vermelden. Maar na bezoek bij vrienden vanavond toch even kijken of je toch nog iets te melden had.
Wat vervelend allemaal ,maar gelukkig is er nu groen licht voor je en ben je weer snel (voor jou natuurlijk te snel) in Nederland.Helaas nog even in ziekenhuis maar wel weer in bekende omgeving en dichtbij je dierbaren en een betere nazorg want voor een held zullen ze vast en zeker alles uit de kast halen om je weer zo snel mogelijk op de been tehebben.En ja Compastella ga jij zeker volbrengen j
maakt niks uit wanneer het allerbelangrijkste is nu je gezondheid en herstel.ik wens je alle goeds en een goede reis terug naar Nederland
Groete vaan oet Ees.
José
Bert heeft de laatste dagen geen Wi-Fi maar blijft via mij op de hoogte. We hopen dat je snel huiswaarts kunt en je hoeft echt niet tot je 70ste te wachten hoor. Je hebt er nu echt wel een virus bij Het Camino virus en daar is maar 1 medicijn voor, dat weet je en daar ga jij voor. Het allerbeste en de groetjes van ons. Uit Frankrijk en Oss.