Dag 53 ziekenhuis Limoges.

7 mei 2015 - Limoges, Frankrijk


Dank weer voor al jullie lieve, aardige, hartelijke berichten. Hoewel deze mij enorm stimuleerden om vooral door te gaan is het verhaaltje straks toch echt uit. Er komt vast wel weer eens een moment dat ik de tocht weer oppak. Ik denk dat ik niet ver meer verwijderd ben van de helft van de totale route.
Het is jammer dat deze stomme pech op mijn pad kwam. Ik heb sowieso al gekozen om de reis af te breken, dit blijkt daarnaast ook ivm verzekering verstandig te zijn. Nogmaals dank voor jullie steun en mogelijk tot later, bij een voortzetting van de reis.
Lange dagen hier, slaap telkens maar n halfuurtje en ben dan weer wakker. Heb me maar n enkele keer betrapt op langer dan n uur slapen. Begin wel wat te wennen aan t ritme. Om de zoveel uur krijg ik sowieso nieuw infuus en even een check. Om 7 uur begint de dag met pijnstiller, bloedmonster en meting hartslag ed. 
Om 8 uur ontbijt, koffie en broodje.
Even later controle wond door dokter. Blijkbaar gaat alles voorspoedig.
Gebeld met verzekering, dat ik zsm, maar na 11 mei dus naar huis terug wil. Komende maandag weer bellen mbt de situatie dan.
Komende zaterdag gaat de drain eruit en krijg dezelfde dag al wat fysio voor mijn knie.
Zat vandaag voor t eerst in een stoel. Was zojuist voor t eerst sinds maandag uit t bed. Bewegen gaat echter nauwelijks, vooral vanwege de drain met opvangflesjes.
Nu net gegeten en gelukkig weer terug op bed. Ik krijg niet uitgelegd dat de afstelling van de stoel niet klopt en dat ik daarom pijn krijg in mijn been. Misschien lukt t me morgen wel.
Tot dan,
Paul.

9 Reacties

  1. Marianne collaris:
    7 mei 2015
    Goh Paul, wat een pech. Ik heb de meeste van je verslagen gelezen, enkele gemist, was toen zelf aan het vakantievieren en las bij thuiskomst ,tot mijn schrik, wat er met je aan de hand is.
    Ik wens je een leuke verpleegster, met wie je goed Frans kunt leren, dan wordt deze nare ervaring toch nog een positieve.
    Groeten van Marianne.
    De italiaans/duitse oma van de wandelingen met Frans Jongen.
  2. Jose:
    7 mei 2015
    Hallo Paul,
    Prettig telezen dat het herstel van je knie vooruitgang boekt.
    Ik kan me goed voorstellen dat het lange dagen zijn om daar in je uppie in een vreemd land en ziekenhuis teliggen daarbij dan ook nog de ergernis van het niet goed kunnen communiceren.En ik ga je zeker weer volgen als je,je pelgrims reis naar Santiago weer oppakt maakt niet uit wanneer en gewis ook alle nu volgers van jou.
    Paul ik hoop dat je nog vele leuke en opbeurende berichtjes krijgt zodat de komende dagen wat aangenaam voor je zijn.
    Paul zoals van ouds veel beterschap en toi,toi,toi.
    De groete vaan oet Ees.
    José
  3. Gerda:
    7 mei 2015
    Hoi Paul.we vinden het zo erg voor je dat jouw camino zo moet eindigen!!! Maar petje af hoe je met deze verschrikkelijke situatie omgaat. In gedachten zyn we by je en wensen je een snelle en behouden thuiskomst!!! Heel veel beterschap van Peter en Gerda
  4. Brigitte:
    7 mei 2015
    Hoi Paul,
    Je had je er zó op verheugd om deze reis te maken.... helaas moet je hem halverwege wegens je knieblessure afblazen. Maar niet getreurd, je gezondheid is 't allerbelangrijkste en je gaat 'm in de toekomst afmaken en dan ben ik zéker weer van de partij om je op de voet te volgen via je blog!! Kijk elke dag uit naar je verslag! Ook de foto's zijn geweldig! Ik hoop van ganser harte dat je snel mag zijn opgeknapt en met een beetje fysio je weer de 'oude' bent. Heel veel beterschap met je knie! Nog een paar dagen en dan ben je weer in je eigen vertrouwde omgeving. Dan kun je alles eens in rust door je gedachten laten gaan en ( behalve de tegenslag met je knie ) genieten van alle belevenissen van je spectaculaire reis! Petje af voor wat je hebt bereikt!! Helaas zijn mijn voeten niet zo dat ik dit zou kunnen volhouden, zou er anders ook best eens aan willen hebben begonnen... Het ga je goed in 't ziekenhuis en een veilige reis terug naar huis! Groetjes Brigitte
  5. J. Devue-de Hoon:
    7 mei 2015
    Hoi Paul,
    Na al die opwekkende wensen weet ik bijna niet meer wat ik moet zeggen, houd de moed er in, er komen zeker weer betere dagen, als je weer maar eens rond kan lopen en vooruitgang zie, ik leef met je mee, het kaarsje is noch niet op gebrand hoor letterlijk en figuurlijk, het komt allemaal weer goed alleen veel geduld hebben, en dat is niet altijd gemakkelijk, doe je best en de rest komt vanzelf, beterschap en Groetjes van uit Limburg. Tante Jaantje en verdere Familie.
  6. COR:
    7 mei 2015
    Hoi Paul, Jammer maar het is niet anders. Heb je al idee hoe je thuis kunt komen? Kun je één van je broers zo gek krijgen dat ie je op komt halen? of moet je met je verzekering in conclaaf? Ik zal je verhalen missen en vind het heel jammer voor jou. Je schrijft best lekker en ik hoop dat je dat weer doet als je weer gaat lopen. Hartelijke groeten: COR
  7. John knubben:
    7 mei 2015
    Hey paul, wat jammer .
    De verslagen waren leuk om te lezen de afgelopen weken, en voor mij de dag afsluiter voor t licht uit ging.
    Goede reis terug .
    gr john en sonja
  8. Jacqueline:
    8 mei 2015
    Hoi Paul,
    Ik ben er eigenlijk wel zeker van dat het na verloop van tijd weer zal beginnen te kriebelen om de tocht te hervatten.
    En dan ga ik je avonturen weer volgen.
    Voor nu snelle beterschap zodat je naar huis terug kunt. Hou je haaks!
    De wandelprestatie en je doorzettingsvermogen zijn bewonderenswaardig!
  9. Jeannette:
    8 mei 2015
    Hoi Paul, dit had ik nooit kunnen denken toen ik met jou een stukje opliep. Ik vind het heel jammer voor je en hoop dat je er voor jou een volgende keer komt om de tocht af te maken. Hou je taai en goeie reis naar huis. Houd moed he, je bent jong. Er kan nog zoveel. Groet, Jeannette