Dag 48 RUSTDAG 10 Limoges.
2 mei 2015 - Limoges, Frankrijk
Gisterenmiddag rond 15 uur is dus inderdaad Bert aangekomen in het hotel. Hij had hulp gekregen bij het zoeken van de weg door Bernard (Franse pelgrim). Die had ook al naar hotel gebeld voor toegangscode deur. Ze stonden dus ineens voor mijn kamerdeur.
Omdat ie zeiknat geregend was, maar meteen de sleutel voor zijn kamer afgegeven, zodat ie kon douchen en iets droogs aandoen. Even later bijgepraat over de dagen sinds we elkaar in Namen al zagen. Leuke afleiding natuurlijk na al die saaie dagen hier in Limoges. Alle respect trouwens, Bert doet het enorm goed! Lekker rustig aan op zijn eigen tempo.
Het lijkt wel of het lot er mee speelt, maar had laat in de middag weer een verheviging van pijn in mijn knie. Deels ook mijn eigen schuld, omdat ik het innemen van de pijnstiller probeer uit te stellen. Het gemene van die pijnstiller is dat het zg. gereguleerde afgifte is, die werk vrij lang, maar wordt pas na enkele uren actief.
s'Avonds bij het eten gaf dat wel een probleem, ik kon weer niet ver lopen. Gelukkig bleek de pizzeria open en hebben we pizza besteld. Het is wel vrij lullig, ik ben immers de jongste, maar Bert is de pizza's gaan afhalen een straat verderop.
Achteraf had ik beter de normale pizza kunnen bestellen ipv de grote. Sinds ik niet meer loop, eet ik natuurlijk ook wat minder. Gevolg; maar een halve pizza opgegeten.
Bert is na het eten aan zijn blog gaan werken en ik ben weer plat gaan liggen. Hij zou s'avonds nog effe langskomen, maar was in slaap gevallen. En dat is niet zo'n probleem, want was zelf inmiddels ook ingedut.
Vanmorgen al voor 8 uur afscheid genomen van Bert. Gelukkig heeft ie vanmorgen droog weer, na de middag komen er waarschijnlijk weer wel nieuwe buien. Voor die tijd is ie hopelijk dan in Flavignac, zijn bestemming voor vandaag.
Vanwege de 1 mei van gisteren ook vandaag pas vanaf 9 uur kunnen ontbijten. Beetje raar soms, die gewoontes hier in Frankrijk.
Maandag ben ik vast van plan om via het noodnummer van CZ alle mogelijke medische hulp in te roepen. Ik ben het echt zat en wil nu weten wat er precies met mijn knie aan de hand is en of ik eigenlijk wel verder kan gaan straks. Inmiddels ben ik al 10 dagen uit de running en ben wel geschrokken van de pijn die ik heb zonder de pijnstiller. Door die verdoving loop ik mogelijk nog meer schade op, ook al beperk ik het lopen zo veel mogelijk.
Ten teken dat ik nog steeds leef, bijgaand een kiekje samen met Bert.
Groet,
Paul.
Groetjes uit Oss.
Mijn reactie was misschien wat bits indertijd. Aardig dat je me aan die feestdagen herinnert, maar voordeel is dat 4 mei geen feestdag is in Frankrijk en dat lijkt me net gunstig. Ik ga het alarmnummer van de verzekering bellen en dat is in principe altijd paraat. Ik zal de zaak aardig dramatiseren, zodat ze ook echt wat gaan doen.
Ik wil ook dat ze gewoon van voor af aan onderzoek doen, ik twijfel er wel aan of het artrose is.
Dank voor je bezorgdheid, gaat goed komen, lees de blog straks maar!
Groet,
Paul.
Wat vervelend allemaal dat je zolang verplichte rust moet nemen.
Maar luister naar je eigen lichaam en doe wat je denkt wat goed is.
En wat je ook beslist door gaan of te stoppen, je hebt nu al een geweldige prestatie geleverd en prachtige reisverhalen geschreven en mooie foto's gemaakt. We wensen je nog heel veel sterkte en hopen dat het snel weer goed gaat met je knie en houd de moed erin.
Wij Eyser oskes zijn trots op jou.
Groetjes Hein en Maria uit Eys.
Strekte en groet, Frans
Ik wil wedden dat jij ook liever nat was geregend dat met een pijnlijke knie in het hotel te zitten.
Wat er ook aan de hand is, het komt vast goed; laat dat deze mooie ervaring niet verpesten
Ik leef met je mee, net als de rest van je volgers.