Dag 42 RUSTDAG 4 Limoges.
26 april 2015 - Limoges, Frankrijk
Gisteren dus voor een overnachting naar ander hotel geweest. Aan overkant van de weg in bistro gaan eten. Erg lekker, een flinke forel met rijst en groenten.
Het hotel op zich was niet zo'n succes. Het bed lag niet lekker, knobbelenmatras. Bovendien is er in de buurt een discotheek (die ze bij gebrek aan inspiratie maar "VIP'S" hebben genoemd) die pas om 5uur vanmorgen sloot. Weinig geslapen dus en ben maar meteen om 7uur gaan ontbijten. Dat maakte weer wat goed, uitgebreid en lekker!
Na ontbijt heb ik tot 10.30uur ongestoord kunnen slapen. Net voor 11uur uitgecheckt om terug te gaan naar hotel waar ik eerst lag. Onderweg even de Carrefour overvallen voor diverse eetwaren. Nog even gekeken of apotheek open was, maar helaas vandaag niet. Vanavond (zondag) zijn ook veel restaurants dicht. Vanavond dus dinertje Carrefour.
Gelukkig nu weer terug in het vorige hotel. Ik heb nu voor dezelfde prijs een nog wat luxere kamer gekregen. Belangrijkste is dat dit hotel in een veel rustiger straat ligt, dus vanavond hopelijk een goede nachtrust.
Het weer hier is bewolkt en af en toe wat regen.
Met mijn knie lijkt het beter te gaan. Ik heb vandaag korte stukjes gelopen, dat gaat wel moeizaam, maar wordt al minder pijnlijk. Ik wil in elk geval nog glucosamine aanschaffen, de apotheek hier zal dat wel hebben. Hopelijk kan ik over enkele dagen dan eindelijk verder, want mensen hier op straat beginnen me al te herkennen als el mankepoot!
Tot laters,
Paul.
Je hebt meer tijd om te lezen, dus nog eens een reactie van mij. Toen ik de camino liep kreeg ik ook een blessure, een ontstoken achillispees, pijnlijk, probeerde het nog even maar moest ook gedwongen rust houden. Ik zat in een klein dorpje, mocht met doktersverklaring 3 nachten in de herberg blijven, maar overdag moest ik tussen 10 en 15 uur ' de straat op' ze kenden me al in de nabije koffiebar en ik ben ook een keer bij een oude spaanse dame thuis uitgenodigd die ik in een parkje ontmoette. Het was lastig al die anderen te zien binnenkomen en s' morgens weer te zien vertrekken en niet weten of je zelf nog verder zou kunnen...het was wel gezellig om s'avonds aanspraak te hebben. Ik had ook medicatie en heb mezelf met reiki behandeld en thuis hebben allerlei mensen kaarsjes opgestoken. Na een paar dagen heb ik 5 kilo van mijn bagage afgenomen (terug gestuurd, weg gegeven of weg gegooid) en met kleine afstanden weer langzaam begonnen. Ook nog een behandeling van een hospitalero ( gastheer) van een herberg gehad en een goede massage . Ik heb het af kunnen maken en liep op 21 juni Santiago binnen, precies op de langste dag en de dag waarop ik gehoopt had aan te komen.
ik hoop van harte dat het jou ook gaat lukken, wens je het allerbeste en ga een kaarsje voor je opsteken! Doe het kalm aan, bon camino! Groet Sonja
goed te horen dat het langzaam de goede kant op gaat.
Liever nu wat rustiger aan een straks weer op pad dan ongeduldig te snel van start en moeten afhaken. Wens je veel succes met je herstel.
Gr. Wim
Goed dat het al wat beter gaat. Ik heb 2 jaar geleden na mijn rustdagen, mijn kar twee keer met de vervoerder mee gegeven zodat ik met de stok kon strompelen. Is die mogelijkheid er in Frankrijk ook? Bij mij werd het dan na 'n paar km. iets beter, maar ieder geval is anders. Je bent oud en wijs genoeg om voor jezelf te zorgen. Doe rustig aan!! Hartelijke groeten: COR