Dag 41 RUSTDAG 3 Limoges.
25 april 2015 - Limoges, Frankrijk
De derde rustdag in Limoges inmiddels. Het is een grijze regendag hier en dat maakt de verplichte rust wat draaglijker.
Lopen gaat nog steeds moeizaam en ik beperk dat dan ook tot een minimum. Gelukkig zit ik in centrum Limoges en zijn restaurant, Carrefour e.d. kortbij.
Gisterenavond weer goed gegeten, een salade met haring en een groot bord tagliatelle. Van die pasta had ik gedroomd, vandaar deze ook maar daadwerkelijk besteld. Het viel niet tegen!
Het dromen gaat me trouwens goed af met al die pilletjes die ik slik voor mijn zere knie. Centraal in die dromen staat in elk geval dat ik loop, daaromheen allerlei bizarre voorvallen. Kan me helaas maar kleine fragmentjes herinneren. Hopelijk is het wel een voorteken van straks weer echt verder wandelen!?
Mijn knie is nog steeds ietwat dik, stijf en pijnlijk. Lopen gaat erg moeizaam. Ik ben wel pas 2 dagen bezig met herstellen; pilletjes slikken, koelen en rusten. Het weekend hou ik dit in elk geval nog vol, heel misschien kan ik maandag dan weer op pad.
Zo meteen moet ik dus even van hotel wisselen. Waarschijnlijk ga ik voor een nacht elders slapen en kom dan weer hier terug. De eigenaars hier zijn erg behulpzaam, geven geregeld een zak ijs om te koelen, ik krijg soms wat te eten op mijn kamer en ze helpen me de trap op/af. Bovendien zit ik hier relatief goedkoop en hebben ze me vlakbij een goed en betaalbaar restaurant aangeraden.
Ik heb ook excuses gehad, omdat medewerker hier geen dokter voor me wilde bellen en ik dit zelf maar heb moeten regelen. Dat was wel even vervelend en heeft me veel moeite gekost, maar is uiteindelijk toch voor mekaar gekomen. Ergens best knap dat dit me lukte met mijn beperkte kennis van het Frans.
------
Inmiddels in een ander hotel aanbeland, 2 straten verderop. Ik heb de boeking laten regelen in vorig hotel. Dat scheelt me in eerste plaats kosten in nieuw hotel. Bovendien bij afrekenen ook wat korting gekregen. Morgen ga ik weer terug naar het eerste hotel. Pfff, is t nog te volgen?
Hopelijk is het morgen beter weer, ben zojuist aardig nat geworden in 10 minuten tijd.
Het hotel waar ik nu zit ligt aan een druk kruispunt, vroeger was het denk een statig gebouw, nu ziet het er wat vervallen uit. Maar het is er schoon en bed en douche zijn oké.
Ik begrijp dat er heel wat pelgrims zijn die Limoges omzeilen of er met de bus doorheen gaan. Ergens kan ik me dat wel voorstellen, 6km door een stad met giga veel verkeer is niet echt prettig lopen. Toch zie ik hier in het centrum prachtige gebouwen en parkjes liggen en hoop er straks wat meer van te zien. Mogelijk kan ik wat kiekjes maken voor de blog.
Voor vandaag ga ik maar weer rusten en knietje koelen. Mogelijk kan ik morgen iets meer ondernemen!?
Groet,
Paul.
Wat vervelend om nog steeds te lezen dat het lopen nog moeizaam gaat.Laat de knie ook maar goed herstellen Paul denk op de eerste plaats aan jezelf als je weer op pad gaat doe het rustig aan. Zo telezen ben je toch een echte doorzetter. Gelukkig wordt je toch een beetje verwent door die Fransozen. Zitten er toch nog wat aardigen tussen.Maar zo zie ook maar weer als ze niet overal(dokterbellen) mee helpen je jezelf dan ook een pluim mag geven als je het toch voor mekaar gekregen hebt. Hopelijk sturen vele volgers je leuke opbeurende berichtjes zodat je genoeg telezen hebt en je je niet hoeft te vervelen. Hopelijk mag je toch nog wat leuke kiekjes maken van Limoges beetje voor ons maar vooral voor jezelf zodat je ook van deze stad al is deze stopplaats verplicht herinneringen hebt.
Paul rust goed uit haal wat leuke herinneringen van deze prachtige onderneming geniet van het lekker eten en (weet niet of het mag met de medicatie) van een lekkere Franse pint.
Veel sterkte en toi,toi, van uit Eys. José
Doe nog even lekker rustig aan, neem je tijd en je heb je ook.
Ik heb veel respect voor je wat je allemaal meesleept, misschien een idee om eens te kijken wat je niet nodig hebt. ( of wat je nog helemaal niet gebruikt hebt) scheelt een aantal kg en belasting van je lijf.
Veel beterschap, Dannis
Knap dat je de moed er nog zo in houdt! Je bent in ieder geval tot nu toe al een stuk 'rijker' geworden en je moet het maar zo zien: de reis is belangrijker dan het doel! Geniet van wat je nog kunt lopen en doe het zoals je voelt dat het goed is.
groetjes, Marianne