Dag 35 Crozant-La Souterraine.

19 april 2015 - La Souterraine, Frankrijk

Dank voor alle wensen voor mijn 50e. Wel apart om dit onderweg mee te maken. Gelukkig loop ik nog steeds als een jonkie!
Gisteren zijn er nog 2 gasten opgedoken in Crozant. Albert komt uit Geleen en is 65 jaar en gepensioneerd. Daarnaast kwam Jean-Claude, een Breton in de herberg overnachten. Jean-Claude had ik al even ontmoet in Cluis, daags tevoren. 
Omdat Albert en Jean-Claude (als echte Fransmannen) s'middags al uitgebreid hadden gegeten, zijn alleen Dannis en ik in de brasserie gaan eten. Een goed diner voor een redelijke prijs. Het thuisfront zal wel verbaasd zijn, wanneer ik vertel dat ik een flinke entrecote heb verorberd. Ergens wel sneu, mogelijk heb ik deze Limousine-koe wel eerder in de wei gezien. Eerlijk gezegd ben ik niet kapot van zo'n lap vlees, maar ik moet de nodige calorieën binnenkrijgen om weer een etappe te kunnen lopen.
Na het eten al vrij vroeg gaan slapen, eigenlijk wat te vroeg want ben diverse keren wakker geworden afgelopen nacht. Het bed was ook niet geweldig, zacht met een kuil in het midden en net iets te kort om je uit te rekken.
Vanmorgen zijn we allen rond 8uur vertrokken uit de herberg. Ik ben als enige gaan ontbijten in de brasserie en was een half uur later pas echt op weg.
Een hele mooie, behoorlijk pittige (flink klimmen/dalen) route van ca. 26km. Het weer is hier erg goed, wel wat fris vandaag maar dat loopt lekker. Pas in de middag heb ik mijn jas uitgedaan.
Het eerste uur heb ik in m'n eentje gelopen, een prachtig rotsig pad Crozant uit, langs rivier de Sedelle. Even verderop op een klimmend asfaltpad heb ik Albert en Jean-Claude ingehaald. Jean-Claude besloot om lekker rustig aan te doen. Albert versnelde iets en ik vertraagde wat en samen zij we naar La Souterraine gelopen. Onderweg een kop koffie gedaan en nog ergens op een bankje gepauzeerd. Op een rustig tempo, gezellig pratend over alles en nog wat de werkelijk prachtige route afgelegd. Veel kleine asfaltwegen, maar ook wat intensieve kleine paadjes gelopen. Ik vond het wel prettig om zo af en toe te ploeteren met de kar in wat moeilijker terrein. Gelukkig is het de laatse weken niet erg modderig meer, want dat is minder leuk.
Rond 14uur in La Souterraine aangekomen en dat is eigenlijk wel een domper op de pret. De stad op zich is best mooi, maar totaal doods. Alles is dicht, ook cafés en restaurants en je ziet nauwelijks mensen op straat.
Het hotel was vrij snel gevonden en na het inboeken en achterlaten van de bagage zijn Albert en ik op zoek gegaan naar een open café. Een meneer op straat aangesproken en die vertelde dat alleen het café tegenover het treinstation open is. Daar maar naar toe gelopen en een heerlijk glas Grimbergen gedronken. 
Dannis nog gebeld, die zit particulier bij iemand thuis.
Vervolgens weer het hele stuk door een doods stadje terug naar het hotel, gedouchet en even plat op bed de foto's opladen en deze blog tikken.
Eten doe ik straks hier in het hotel en ook het ontbijt eet ik hier.
Morgen wil ik naar Saint Goussaud lopen, 35 km verderop. Ik ga wel even bellen/reserveren want het is een klein plaatsje met alleen een gemeenteherberg. Dat bellen gaat tegen mijn principes in, maar etappes indelen in dit stuk Frankrijk is best lastig en een stukje zekerheid is dan wel fijn. Ik heb zin in een fikse etappe, maar wil niet het risico lopen om ik weet niet hoeveel km's verderop pas een bed te vinden.
Morgen meer over de trip naar Saint Goussaud,
Paul.
 

Foto’s

4 Reacties

  1. Dannis:
    19 april 2015
    In zo'n stad wil je niet dood gevonden worden. De eigenares waar ik slaap vertelde, ook al zijn er toeristen ze houden op zondag de boel dicht.
    Veel succes morgen het laatste stuk is een forse klim.
  2. Jacqueline:
    19 april 2015
    Hoi Paul,
    Bizar, zo'n mooi stadje en omgeving en dan een dooie boel.
    Op naar de volgende uitdaging dan maar...
  3. COR:
    19 april 2015
    Hoi Paul,
    Van mij ook alsnog Gefeliciteerd! maar vandaag ook Gecondoleerd met het heengaan van oom Henk. Zo is het leven nu eenmaal. Ga er morgen maar weer fris tegenaan. Groetjes: COR
  4. Van Ginkel Karel:
    19 april 2015
    Paul,
    Wat laat, maar gelukkige verjaardag. Bij het lezen van je verhalen komt steeds de zin op om te vertrekken, wat ik ook doe op 5/5, maar dan wel in Spanje. Daar zijn ook mooie camino's. De een al wat mmoier dan de andere, maar ja zo is het nu eenmaal.
    Hou de moed er in. Ga je verhaal zo lang mogelijk blijven volgen