Dag 23 Bessy sur Cure-Vezelay.

Geen wekker gezet en lekker uitgeslapen vandaag. Erg goed geslapen, ik heb wel halverwege de nacht het raam gesloten vanwege de kou. Ik was vanmorgen toch om 7.15uur wakker.
Gisterenavond in de gezamenlijke keuken nog even geklapt (zo zeggen de Vlamingen dat) met de 2 Belgische pelgrims. Wel aardige gasten, maar erg druk, een beetje stresserig. Ze hebben hun hele reis thuis gepland, compleet met alle overnachtingen en trein- en vliegreis naar huis. Dat is natuurlijk ook een manier, maar ik vind het toch prettiger om van dag tot dag te kijken waar ik mijn etappe stop. Tot nog toe maar een keer een reservering gemaakt, en die was ook nog geregeld door Jeannette. Nee, geef mij de verrassing maar.
Ik had ze ook al 3 keer verteld dat ik met mijn karretje door de Ardennen ben getrokken, maar ze bleven maar volharden "zo'n karreke in de Ardennen ... awel, nee da kan nie".
Na ontbijt, inpakken, sleutel afgeven ben ik een kwartier na de 2 Belgen vertrokken, om half 9. Van bewoners in Bessy hadden we te horen gekregen dat het pad door het bos naar Arcy nu erg gevaarlijk is. Er zijn daar bosbouwers beziggeweest en er staat blijkbaar een steile helling op wegschuiven. Vandaar maar de asfaltweg gekozen. In Arcy in het kleine dorpswinkeltje de Belgen weer ingehaald. Na inkoop van fruit, melk, brood en een stukje kaas, even met hun meegelopen. Hun tempo ligt erg laag en bovendien wilde ik ze eens even een poepje laten ruiken met mijn karretje. Op een pittige klim over een grindpad ben ik er eens goed tussen uitgespurt. Bovenaan gekomen bij de bosrand, zag ik dat ze pas halverwege waren. En ook dat is genieten, hadden ze maar niet met mijn karretje moeten spotten!
De route was erg zwaar vandaag, maar zo mooi dat je dat al gauw vergeet. Met vlagen deed ze me weer aan de Ardennen denken, voor het karretje moeilijke paden, steile klimmen en enkele boomstammen over het pad.
Onderweg weer nauwelijks dorpjes te bekennen, na Arcy sur Cure (vrij groot en met winkels) door Saint-More, La Jarrie en, net voor Vezelay, Asquins gelopen. En in die plaatsjes is weer geen enkele voorziening.
Ik heb het voor mijn doen lekker rustig aan gedaan vandaag, deels ook wel noodzaak, want voel dat mijn knieën wel wat rust kunnen gebruiken. Veel pauzes ook vandaag, heerlijk in het zonnetje, overmatig veel water drinken. Klein ongemak bij die pauzes (vooral in bosomgeving) zijn hele zwermen kleine vliegjes. Die steken niet, maar klieren enorm in neusgaten, oren en mond. Zodoende wel een beetje vlees binnengekregen.
Onderweg hele aardige gesprekjes gehad met de enkele mensen die ik tegenkwam. Kreeg ook spontaan van een meneer aangeboden om de waterflesjes even te vullen. Hij benadrukte nog eens dat veel water drinken erg belangrijk is en daar heeft ie groot gelijk in. Ik zag vandaag een tapkraan onderweg, speciaal voor pelgrims, maar die was (vanwege de nachtvorst?) nog afgesloten.
Even na 13.00uur zag ik Vezelay voor het eerst liggen, in de verte bovenop een flinke heuvel. Toch duurde het nog 2 uur voor ik er was.
Op een gegeven moment komt er me een bestelbusje tegemoet. Autootje stopt en meneer vraagt me om de weg. Hilarisch, die zag me voor een Fransman aan! Vraag me af of dit een compliment of een belediging is ;-)
De laatste klim de helling op naar Vezelay is gruwelijk. Over nog geen kilometer gaat het daar 100meter de hoogte in over grind- en keienpaden. Ik ben wel 10 keer even gestopt. Halverwege de meneer van het pelgrimsbureau tegengekomen. Hij heeft me de weg gewezen en vertelde dat ie over 3 kwartier terug was voor inschrijving en een stempel. Boven aangekomen gezien dat Vezelay een prachtig oord is. De basiliek van de Heilige Magdalena, helemaal bovenin Vezelay inmiddels al gezien. Er ligt een mooi pleintje voor de basiliek, waar ik even lekker kon uitpuffen op een bankje in de zon.
Het stadje nog even helemaal afgedaald naar het toeristenbureau voor een plattegrondje en me om 16.00uur gemeld bij het pelgrimsbureau. Helaas kon ik niet terecht in maison Saint Bernard, dat is nu blijkbaar voor toeristen die een week blijven. Ook in de pelgrimsslaapzaal kon ik niet terecht, omdat ik 2 dagen wil blijven. Wel ben ik een deur verder verwezen en heb me bij een zustertje ingeschreven voor overnachting in Centre Sainte Madeleine. Een prachtige kamer die me 50 euries kost voor 2 nachten. Best te doen. Bovendien mag ik wel gebruik maken van de keuken van de pelgrimszaal, koffie en thee is daar aanwezig en ik mag er evt. koken.
Ik ben er dik tevreden mee!
Bij de foto's is het uitzicht van mijn kamer op de Heilige Magdalena te zien. Voor overige foto's van Vezelay zullen jullie tot morgen moeten wachten, het belooft wel een mooie reportage te worden.
Er is hier overigens wel WiFi, mastbos mijn kamer zit ik buiten bereik. De foto's net in de tuin opgeladen naar de blog en ga dat zometeen ook met dit verslag doen.
Inmiddels fris gedoucht, wordt het tijd om een restaurantje te gaan zoeken. Misschien kan ik ook nog wat ontbijtspul inslaan, anders komt dat morgenvroeg wel.
Overigens met in de tuin mijn Belgische vrienden zien arriveren. Lachen, ze zagen er behoorlijk afgepeigerd en vermoeid uit. Ze liggen ook in Madeleine, dus misschien kom ik ze nog tegen.
Ik heb hier overigens al zeker een stuk of 10 pelgrims gezien, het wordt gelukkig al wat drukker wat dat betreft.
Tot zover, morgen heb ik immers zeeën aan tijd.
Paul.