Dag 19 Mery sur Seine-Rosieres pres Troyes.

Mijn bed bij de broeders Marianisten was wat aan de korte kant. Door helemaal schuin te gaan liggen, kon ik mijn benen toch volledig strekken. Uiteindelijk weer goed geslapen.
Wat onderdak betreft in Noord-Frankrijk, realiseer ik me steeds meer dat ik op tijd ben begonnen aan mijn grote tocht naar het zuiden. Wanneer je een maand later bent, is het denk veel moeilijker om een slaapplaats te bemachtigen.
Afijn, tegen 8uur konden we al ontbijten met de broeders, omdat het bidden s'ochtends wat sneller verliep. Lekker gegeten met alles, behalve vlees, vanwege goede vrijdag. De afwas was weer voor Jeanette en mij.
De broeders hebben me een beetje bespot met mijn karretje en verwachten dat ik het binnenkort inruil voor een rugzak. In het verleden heeft er een vrouw bij hun overnacht, die inderdaad na Troyes haar karretje had ingewisseld voor een rugzak. We zullen het zien. Ik verwens de kar af en toe wel, maar heb er hoofdzakelijk een goede band mee.
Na de afwas de boel ingepakt, schoenen aan en weer op pad. Na inkoop van wat eetwaren gestart aan een lange, vlakke tocht langs "ancient Canal de la Haute Seine". Er was continu de keuze tussen het graspad op de ene oever of een gelikt asfalt fietspad op de andere oever. Jeannette heeft grotendeels op gras gelopen, dat is voor de voeten prettiger. Mijn karretje loopt lekker ligt op asfalt, dus ik koos het fietspad.
Om 12.00uur waren we al aan de afslag naar Savieres, hier ligt het adres van de particulieren dat de broeders ons hadden meegegeven. Uiteindelijk vond ik het erg vroeg om al naar het slaapadres te gaan. Bovendien goede benen vandaag. Afscheid genomen van Jeanette en ben vanaf daar weer in mijn uppie doorgelopen. Het is best vervelend om na een paar heel mooie dagen afscheid te nemen van je wandelmaatje. Toch loopt een ieder op zijn eigen tempo, moet op zijn eigen moment pauzes nemen en stoppen. Met een leeg gevoel de eerstvolgend kilometers ingezet op de automatische piloot. Maar uiteindelijk ebt dat ook weg en ga je met mooie herinneringen verder op je eigen pad. Via mail en blog is het ook leuk om de mensen die je tegenkomt onderweg een beetje te volgen. En wie weet kom je elkaar verderop weer tegen.
De etappe was een echte doorstapper vandaag, zo'n 25km over het fietspad langs het kanaal. Best mooi, maar op een gegeven moment erg eentonig. Welgeteld ben ik 2 wandelaars, 3 fietsers en 1 hardloopster tegengekomen op het hele traject.
De voorstadjes van Troyes zijn ook niet echt uitdagend om te doorkruisen, erg grijs en grauw.
Van Troyes had ik me meer voorgesteld, wel een prachtig centrum, maar het is niet erg groot en je hebt het vrij snel bekeken. Ik was nog aan het twijfelen of ik ook de zaterdag hier zou blijven, maar ga dat toch maar niet doen. Het weer wordt morgen blijkbaar slecht, maar ik ga toch op pad, ik denk aan Eaux Puiseaux als einddoel, dat is ca. 28km.
Nu aan het eten. De enige overige gasten hier zijn een gezinnetje uit Barcelona. Ik vertelde ze dat ik naar Santiago ga. Converseren is weer moeilijk in het Frans (en nu ook Spaans). Het klinkt echter wel heel mooi, Spaans ... ben eens benieuwd hoe ik het daar ga redden. Het woordenboekje zal hier wel hard nodig zijn!?
Geen bal te beleven hier, dat heb je ook wel eens. Ga nog even wat kleren wassen in de wasbak, warmwater en een beetje shampoo werkt goed! Daarna de radiator volhangen en hopen dat het morgen weer droog is.
Tot morgen maar weer,
Paul.
----
Hilarische aanvulling. Lig net op bed, begint er iemand aan de kamerdeur te rammelen. Staat er een stel met twee kinderen, die ook deze kamer hebben toegewezen gekregen! Na ff onderhandelen met beheerder (de slimste niet) gelukkig opgelost.
Geen aanrader deze herberg.
Goedenacht!